Hədiyyə Şəfaqət - Qar yağırmış ağ qızılgüllərin üstünə
02.11.15
Avanqard.net Hədiyyə Şəfaqətin yeni şeirlərini təqdim edir.
-1-
İlin beşinci fəslində, on üçüncü ayında Ayın otuz ikisində, həftənin səkkizinci günü Sutkanın iyirmi beşinci saatı, altmış birinci saatında Altmış ikinci dəqiqəsində, Sıfırıncı saniyəsində Xoşbəxtmişəm... Bundan bir an əvvəlsə Doğulmuşammış... Qar yağırmış ağ qızılgüllərin üstünə, Eyvanımızda qaranquş balasını yemləyirmiş Pəncərəyə toxunurmuş alma ağaclarının çiçəkləri Atamın əlləri donurmuş anamın qızdırmalı əllərində... Bir ağ atlı qoca görünübmüş Bundan bir gün əvvəlsə həyətimizdə Bir bardaq su içibmiş Uzun saçı bir qızdan-məndən istəyib... Sonra demişmiş ki, "Günün ağ olsun"... Bir qaraçı qadın gəlibmiş bulaq başına, bir ay əvvəl Nənəm, Torpağa tapşırılmasından xeyli sonraymış, Qırışmış ovcunu açıb uzadıbmış hamıdan qabaq Gülübmüş qaraçı - "Haydı qarı, bu nə həvəs?"... Ömür xətlərinin sonunu tapmayanda böyüyübmüş gözləri Qaçıb gedibmiş - "Uzaq olsun, uzaq olsun"- deyə-deyə... ...Bir an əvvəl mən doğulmuşammış Xoşbəxtmişəm...
-2-
Sonuncu kəpənəklər Qanadları payız sarısı, Uçuşları xəzəl uçuşu kəpənəklər - getdilər... Bəlkə də öldülər, nə bilim, Qəfil soyuyan havalardan, Qəfil yağan yağışlardan sonra? - Daha heç rastlaşmırıq... Bom-boz bir yol başlayır hər səhər Gözlərimdən bildiyim bir yerlərə Elə baxışlarım gedib, dəyib, qayıdır - Mən Pəncərədən baxmaqdayam... Darıxmaqdayam... İlbizlər sürünür, bilirəm Nəm torpağın üstüylə aşağıda, Çərçivənin o biri üzündə ya da Arxasıyla iz buraxaraq... Payız bu Nə söyləmək gərəksə söylənmiş haqqında, Söz qalmamış elə bil, Qəlbimdə Ən içdə bir şey var, batır, batır, Adını hələ tapmamışam...
-3-
Duman kimidir gəlib-kecən nə varsa indi Yaşarmış gözlərinin donuq baxışlarında Bir söz pıçıldayırsan- "Çox çətindi, çətindi"- Addımların islanır payız yağışlarında... Bir yerdə anlayırsan-son yol ümüddən keçir Başqa nəsə etməyə çırpınmağın hədərdir Qəlbindən bir hıçqırıq dillənir için-için Bilirsən bunun adı- Tənhalıqdır... Kədərdir... Altında oturduğun ağacın budaqları Damla-damla yaş düzür, Sənə "ağlama"-deyə Ayağınla oynadıb saralmış yarpaqları Düşünürsən- "İlahi! Niyə? Niyə?"... Bəs niyə?...
|