Bir neçə gün bundan əvvəl dəniz kənarı bulvarda ailəvi gəzintidə idik. Qarşıma velosiped sürən bir qız çıxdı. Bu balaca qızın əynində güllü, arxası düyməli don vardı. Xəbəri yox idi, lakin donunun düymələri açılmışdı. “Çərxi fələk” deyilən əyləncə qurğusunun qarşısındakı geniş ərazidə dayananda düymələrini bağlamaq məqsədi ilə yaxınlaşdım, əyilib düymələrini bağlamağa başladım. Ağlamağını və hıcqırıqlarını eşidib, üzünü özümə tərəf çevirdim. O məsum gözlərini mənə zilləyib:
-Anam itib, mən də itmişəm, anamı tap” - dedi.
Onun ağlamağına bəzi adamlar  ayaq saxlayıb baxırdılar, amma nədənsə heç kim yaxın durmurdu. İçin - için ağlayan bu qız birdən nömrə dedi. Kimin telefon nömrəsidir? - deyə soruşdum.
-Anamın nömyəsidi, zənc elə?!
-Ağlama balaca ananı tapacam”, - deyib, onu qucaqladım. Və dəfələrlə təkrarladığı nömrəyə zəng vurdum. Telefona bir kişi cavab verdi:
-Buyurun kimdi? – dedi.  Mən də qızdan adını soruşdum. Şirin uşaq ləhcəsi ilə ”Qumyaldı, adım Qumyaldı”, - dedi.
-Sizin Qumral adında qızınız var?
-Var, hardadı, - dedi.  
-Narahat olmayın, buradadı, - dedim.
Bu zaman bizə tərəf bir qadın gəlirdi. Ondan:
-Bu sizin qızınızdı? - deyə soruşdum.
-Hə mənim qızımdı, bayaqdan axtarırıq.
-O da sizi axtarır, - dedim və təşəkkür eləyib, sağollaşıb getdim.

İndi deyəcəksiniz ki, bu qədər niyə uzun-uzadı yazdı? Səsim hər kəsə çatmasa da, amma deyəcəm, burdan üzümü uşağına, dili ana-ata deməyə alışmamış söyüş öyrədənlərədir. Uşağa ağıllı nəsə öyrətməkdənsə, söyüş öyrədənlərədir. Uşağınıza şeir, nağıl və ən əsas da nömrənizi öyrədin. Yoxsa kı, babanı söy, əmini, dayını söy, sonra da fəxr olmuş bir iş kimi axırda əl çalıb, uşağı göyə atıb tuturlar.

O balacanın valideynlərinə isə halal olsun deyirəm ki, uşağa söyüş əvəzinə nömrə öyrədiblər. Bizim də ailədə körpə böyüyür, bacımın oğludur. İnşallah, danışmağa başladığında ilk işim ona telefon nömrəsi öyrətmək olacaq.

Bu yaxınlarda tanıdığım iki uşaq da itmişdi, əgər nömrənizi öyrətsəydiz tez tapardız və o həyacanı o qədər də yaşamazdız.

Mənlik bu qadər, sona kimi oxudunuzsa türklər demişkən “ne mutlu bana.