Hər oxucu həm də bir nərdivandır,
Səni qaldırır, şair….
Nərdivan ayaq altında qalsa da,
Qədirbilən insanlar
- Öpüləsi qutsal torpaq kimidir.
Sənin dostların səni ucaltmağa,
Çiynində daşımağa,
Hətta gərəkdiyində
Yolunda baş qoymağa belə, hazır gözləyir.
Sən qardaşsan ey, şair!

Səni isə bu qədər oxucular arasından
- Sadəcə kədərini bölüşməyə,
Bəlkə də yaxasında ağlamağa,
Ya da qarmaqlamağa adi oğlan axtaran
qızlar maraqlandırır…
Amma sən ailəlisən,
Çoxdandır ki, subay qızlara maraqlı deyilsən…
Nə vaxt ata olursan?
Sən qardaşsan ey, şair!

Gözlərindəki şorluqdur, yəqin, elə parıldar…
Bəlkə müftəxorluqdur, ruhunun aclığı da…
Şeirlərdə zırıldar.
Bəlkə rüşvətxorluqdur,
Səni sevən mütləq sevincini də sənə fəda etməli.
Yoxsa, düşünürsən ki,
Səni göz yaşıyla oxuyanlar var?
Bir az düş aşağı, Yerlə tanış ol…
Kosmonavt deyilsən ki!
Sən qardaşsan ey, şair!

Belə uzun-uzun şeirlər yazma,
Camaatın vaxtı yoxdur oxumağa onları…
Hamısı işgüzardır,
Hələ bu gecəyədək 3500 status oxuyacaqlar.
Planlara öyrəşən bu insanlar
Özləri şairlərə plan qoyub…
Ürəyini boşalt, amma boşalma.
İkibaşlı sözləri qatlanma bıçaq kimi,
Qoy cibinə,
Sevgini təsbeh elə,
Hərlə, fırla…
Sonra da bu söhbətə bir fitva ver…
Yaxşı oğlan sevdiyi qızın dalınca danışmaz!
Yaxşı oğlan vəsf edər…
Sən qardaşsan ey, şair!