Zahid Sarıtorpaq - Ölümümdə başqa bir yaşam
17.04.14
Qürubun mis rəngli ayazına buludsuz göydən enən bir zərrə qar dənəsinə nəfəsimin buxarı arxasında oynayan tanımadığım yapışıqlı üzlərə budur boş bir zərf yerinə açılır içim
göndərməyə bir ünvan olmasa da öyrəncəliyəm artıq özümlə daşıya-daşıya qədər yükünə çevirməyə hər yazını
bəzən gərəksizliyinə inandığım bir nəsnəyə çıxar başmaqlarını keç bu qapıdan deyirəm düşmən olmasaq da yalın ayaqlarına baxmaq istəyir lütfən çimirsizliyimdə başqa bir mən bəlkə özünə doğru gəlirkən qırılmış camlar üstə yeriməyin sirri yazılıb onlara
çıxar papağını ehtiramla keç deyirəm dost olmasaq da alnından öpmək istəyir lütfən sükutumda özgə bir varlıq bəlkə adam kimi yaşamağın sirrinə işıqlı bir qapı açılır oradan
bəzən də ömrün nəqarətində bir yorğunluq budağı titrəyər budaqda ağzı zığlı bir quşcığaz görünər dən ataram baxmaz uçar göynəmərəm heeeyy gidi dünya deyə hayqırmaram kor gözündə sünbül qılçığıyam çünki yaşamın boş bir zərf yerinə açılanda içim ona baxmaz üzümə - yaxşı ki baxmaz baxa bilməz
amma o da mənə çıxar ürəyindəkiləri keç bu qapıdan deyər lütfən doğma olmasaq da əlindən tutmaq istəyir bəlkə ölümümdə yad bir yaşam deyər çünki mən bacarmadım deyər bəlkə də bir zaman güzgülənməyə möhtacların baxtı güldü çiskinlərində sənin ey dumanlı qəlbin sahibi deyər
Zahid Sarıtorpaq - Ölümümdə başqa bir yaşam