Firuz Mustafa - Bircə öpüşünlə alovlanaram...
25.12.13
***
Mənə yer üzündə məzar gəzməyin, Məni mən öləndə göydə basdırın. Bir qarış göy üzü məni gözləyir, Göylərdə axtarın məni, dostlarım.
Qoy udsun buludlar məni, qardaşım, Sancılım səmaya meteor kimi. Ay tabutum olsun, Günəş-başdaşım, Ulduzlar üstümə yağsın qar kimi.
Məni göy üzündə dəfn edin, atam, Günahla doludur torpağın üzü. Vallah, yer üzünə mən tamam yadam, Vallah, bu dünyaya alışmır gözüm.
Yəqin ki, göylərin yoxdu namərdi, Oranın nə səddi, nə sərhəddi var. Orda məzar dərdi, başdaşı dərdi, Nə də kəfən dərdi, molla dərdi var.
Orada mələklər qonar qəbrimə, Tanriya bir az da yaxın olaram. Orada şeytanlar girməz qəlbimə, Orda şeytanlardan qisas alaram.
SOYUQLUQ
Mənə deyirsən ki, soyuqqanlısan, Üzümdən-gözümdən soyuqluq yağır. Sən bu sözlərinlə tamam haqlısan, Uzaq ulduzlar da soyuqdur axı.
Nifrətim könlümün buz daşlarıdır, Həsrətim- əlçatmaz soyuq bir ada. İsti qitələrin göz yaşlarıdır Buzlara qərq olmuş Antarktida.
Mənə deyirsən ki, soyuqsan, soyuq, Etina etmirəm əsən güllərə. Əzizim, buz altda qaynayan suyuq, Axıb tökülürük soyuq göllərə.
İsti səhralarda buz dağı bitib, Qaynar vulkanlar da tezcə soyuyur. Yerləri, göyləri buz qatı örtüb, Soyuqluq içində dünya uyuyur.
Soyuq davranıram özüm özümlə, Soyuq ürəyimi həmdəm sanıram. Elə soyuğam ki, bircə sözünlə, Bircə öpüşünlə... alovlanaram.
AYRILIQ
Ayrılıq küləyi əsir həmişə, Göz-gözdən ayrılır, ürək-ürəkdən. Qoynunu xəzana açanda meşə Gül-güldən ayrılır, çiçək-çiçəkdən.
Qorxunc şimşəklərdən, zəlzələlərdən Dağlar, təpələr də parçalanırlar. Qəfil təkanlara dözməyib bəzən Zirvələr ayrılıb haçalanırlar.
Dənizlər ayrılır, çaylar ayrılır... Dövlətlər ayrılır biri-birindən. Yerüstü, yeraltı laylar ayrılır, Millətlər ayrılır biri-birindən.
...Bizsə ayrılmadıq heç vaxt, əzizim, Gözün gözümdədir, əlin əlimdə. Ayıra bilmədi bu həyat bizi, Demək, ayırammaz bizi ölüm də.
ŞƏRAB HAQQNNDA
(Yazıçı dostum Ə. Hacızadəyə)
Deyirlər filankəs atıb içkini, İndi canı rahat, işi babatdı. Filan dostumuzsa möminlər kimi Elə əzəl başdan şəraba yaddı.
Nə içmək hünərdi, nə də içməmək, Onun öz yeri var, bunun öz yeri. Ədalət naminə ayırmaq gərək İçə bilməyəndən... içməyənləri.
Ayıq var-sərxoşdu, sərxoş var-ayıq, İçə bilməyirkən içənə lənət. Sağlamkən dilinə şərab vurmayıb Bu dünyadan nakam köçənə lənət.
Adam var qan içər düşərsə fürsət, Di gəl boğazından bir damla keçmir. Mən şərabı təbliğ etmirəm, fəqət Şərab içməyəndən gözüm su içmir.
Avanqard.net
|