Elşad Ərşadoğlu - Yaşamaqçün dodağından o qızın...
27.06.13
Mən belə yaşadım
Mən ömrü ömürtək yaşamadım ki, Yerlə göy arası gərdiş eylədim. Gündə neçə dəfə ölüb dirildim, Hər iki dünyanı təfdiş eylədim.
Yandırıb günləri göyə sovurdum, Axşam qovulurdum, səhər qovurdum... Qəlbimdə dərd çəkib, kədər qovurdum, Özümçün yaxşıca biş-düş eylədim.
Ömrümü yellərə verdim açıqca, Verdim, qəsdən verdim, verdim ascıqca!! Qızdan söz almağı bacarmadıqca, Sözdən qız almağa vərdiş eylədim.
İçimdə olmadı başqa bir istək, Maraq saldım bircə marağın üstə. Səpdim söz toxumun varağın üstə, Becərdim, qorudum kiş-kiş eylədim.
Mən belə yaşadım həyatı, nəsə... Ömrümü-günümü çevirdim sözə. Kasıbın olanı nəyim vardısa, Verdim insanlığa, bəxşiş eylədim...
Tələsmək
Tələsib, vaxtından tez gəldim bu dünyaya... Sonra da ki, bu vaxtından əvvəl gəlişin arxayınlığıyla, hər şeyə, hər yerə, hər dəfə gecikdim... Qatdım boş işlərlə hədər, başımı. Elə qarışdırdı kədər başımı, sevincə gecikdim, kefə gecikdim, səhər dərsə, axşam evə gecikdim. Gecikməkdə keçdi ömrümün çoxu... Nəyisə, haradansa başlamağa gecikdim...ərindim... Oturub gözlədim elə beləcə... Yaşamağa gecikdim – başqaları yaşadı, mənsə süründüm... Sevməyə gecikdim- gözəl qızları başqaları sevdi, mən də həsrətin çəkdim... Oturub bütün günü, itirdiklərimin xiffətin çəkdim...
Amma daha bəs oldu, Bunlar mənə dərs oldu. Götürdüm daha ibrəti. Bu dünyada nə qədər geciksəm də, o dünyaya-ölməyə gecikən deyiləm qəti...
Gedəsən
Deyirəm ki, bu dünyada hər şeydən, Üz çevirib, göz qoparıb gedəsən. Bilməyələr hara getdin, necoldun, Arxanca bir toz qoparıb gedəsən.
Səs versən ürəyinin səsinə, Bircə dəfə hörmət qoyub özünə, Damğa basıb bu dünyanın üzünə – Ayağından iz qoparıb gedəsən.
Ürəyində ölsə belə çox arzun, Fikirləşib olacağı, sonrasın, Yaşamaqçün, dodağından o qızın, Bicə kəlmə söz qoparıb gedəsən.
Elə sevərdim ki, o gözəl səni
Elə sevərdim ki, o gözəl qızı, Bir gün həsrətinə dayana bilsəm. Gedərdi içimin, çölümün pası, Qaynar nəfəsində yuyuna bilsəm.
Əynimə dar olur, sıxır gün-gündən. Vecimə olmazdı soyuq, duman, çən, Soyunub bu nimdaş tənhalığı mən, Onun sevgisini geyinə bilsəm.
Cənnətə dönərdi dünya bir anda, Sanardım bu dünya mənimdi onda, Yatıb saçlarının qaranlığında, Parlaq gözlərində oyana bilsəm.
Avanqard.net
|
