Raqif Raufoğlu - Azadlıq!
21.11.12
Günlərin birində
həbsxana rəhbərliyi qərara gəldi ki, dustaqlardan birinə azadlıq versin.
Azadlığı isə ona ən çox layiq olan qazanmalı idi. Beləliklə müsabiqəyə start
verildi. Elan edildi ki, kim yaxşı susmağı bacarsa azadlığı da o qazanacaq. Xüsusi
baxış başladı. Dustaqların hərəsi bir cürə susmuşdu. Azadlıq üçün hamı susmağa
hazır idi. Amma onların çoxuna baxanda hiss olunurdu ki, bunlar yalandan susublar. Elə
üzlərindən-gözlərindən bilinir ki, bu dəqiqə danışmaq üçün bir himə bənddilər.
Deyiləcək çox sözləri var. Amma azadlıq belə boş-boş danışıqlara görə
verilməməli idi. Üstəlik, bu danışan adamlar azadlıqda çox problemlər yarada
bilərdilər. Azadlıq üçün çox çılğın, inqilabi şəkildə susmaq lazım idi.
Dustaqların çoxunda isə bu yox idi. Uzun axtarışdan sonra axır ki, gözə dəyən
bir nəfər tapıldı. Aralarında olan bir nəfər xüsusilə susmuşdu. Ona baxanda
hiss olunurdu ki, bu yazığa nə eləyirsəndə elə, səsini də çıxaran deyil. Özü də
ömrünün 35 ilini bu dörd divar arasında keçirib. Saçları ağarıb, dişləri
tökülüb, beli bükülüb. Danışmağa halı da qalmayıb. Bəli, deməli azadlıq hamıdan
çox onun haqqıdır. Qocanı qabağa çıxarıb təntənəli şəkildə təbrik edəndən sonra
onu həbsxandan azad elədilər. Qoca ağır addımlarla həbsxanadan çıxdı. Birtəhər
yolu keçəndən sonra sonuncu pulunu taksiyə verib xahiş elədi ki, onu Azadlıq
meydanına aparsın. Qocaya təəccüblə baxan taksi sürücüsü onu istədiyi yerə
gətirib dərhal da oradan uzaqlaşdı. Meydan olduqca sakit idi. Qoca üzü dənizə
tərəf dayanıb dərin bir nəfəs aldı. Hər şey dəyişilmişdi. 35 il... Böyük bir
zaman... Kimə görə? Nəyə görə?..
Qəfildən qocanı ağlamaq tutdu. Elə bu vaxt uzaqdan gələn insan izdihamı onu
düşüncələrdən ayırdı. Adamlar küçədə azadlıq qışqıra-qışqıra hər şeyi
tapdalayıb keçirdilər. Ayağa qalxıb onlara qoşulmaq lazım idi, yoxsa qocanı da
tapdalayacaqdılar. Bütün gücünü toplayıb əlini qaldırdı. Nə qədər qışqırmaq
istəsə də ağzını açmağa halı yox idi. Həbsxana illəri öz sözünü demişdi. Çılğın
izdiham isə artıq yaxınlaşmışdı. Ayaqlar altında qalmağa hazır olmaq lazım
idi...
Avanqard.net
|