Bu gün Azərbaycan xalqı arasında ən populyar olan sənətlərdən biri, bəlkə də ən birincisi  meyxana sənətidir. Ancaq mənim söhbətimin mövzusu bu deyil. Bu sənət camiəsinin millətimiz tərəfindən çox sevilən nümayəndəsi Rəşad Dağlı barəsində danışmaq niyyətindəyəm. O Rəşad ki, məni 17 il əvvəl meyxanadan öz meyxanası ilə uzagqlaşdırıb. Yaxşı da eləyib. Bunu deməkdə məqsədim odur ki, mən Dağlını çoxdan tanıyıram. Onun xasiyyətinə bələdəm. Yəni onun şəninə söz deməyə haqqım var...
 Şairin sənətkarlığı göz önündədir. Bir müddət əvvəlki məlum qalmaqal lazımsız idi. “Bakı məclisi" adlanan video-rolikin hazırlanması arzuedilməz haldı. Belə videolar kütləyə hesablanmış olur. Kütlə həmin videonun  xoşagəlməzliyindən təsirlənir, yaxşının-pisin nə olduğunu anlaya bilmir. Amma ziyalı, savadlı, cəmiyyətin öndə gedənləri bu cür hallara əsla əhəmiyyət vermir, gərəksiz bir iş olduğunu fəhmlə kəsdir bilirlər.

Bəzi  media nümayəndələrinin də əlinə fürsət düşdü sanki. Reytinq xatirinə Rəşad Dağlının şəxsi həyatı haqda xalqa yalan-yanlış informasiya verdilər. Bu kimi "xəbər"lərin mənfi təsiri Rəşad Dağlı üçün qaçılmazdır. İstər-istəməz onda, ətrafındakı insanlarda, lap elə yaradıcılığında da xoş olmayan iz buraxır.  Və həmin izləri silmək bəzən mümkün olmur, ya da bir ömür insanı yaralı saxlayır.

Əlbəttə, Rəşad həmin kəsləri qanun çərçivəsində cəzalandıra bilərdi, amma  özünə rəva bilmədi, onlarla üz-üzə gəlib pisliklərini gözlərinin içinə söyləməyi şəxsiyyətinə sığışdırmadı. “Görünən kəndə nə bələdçi” deyib əhəmiyyət vermədi. Məncə, bu da bir təxribat idi kimlərsə tərəfindən - Dağlını sarsıtmaq üçün...

 
Meyxana deyən olmadığıma görə meyxana mətbəxtindən danışmaq istəmirəm. Lakin bir söz adamı kimi Rəşad Dağlının həmkarlarına demək istəyirəm ki, həqiqətən sənətə xidmət etmək istəyirsinizsə, Rəşadla deyişin. Kimin söz qabında nə olduğu o zaman üzə çıxacaq. Çünki biz xiridarlar SÖZ istəyirik, SÖZ! Dahi Nizami demiş: “Sözün də su kimi lətafəti var...” Məhz həmin su kimi lətafətli SÖZ insanı kamilləşdirir, onu ucalıqda bərqərar edir.

SÖZdən söz düşmüşkən, ən son deyişməni arqument gətirmək olar:

Qafiyə verdi xiridardan biri,
Xırdalasın on peşəkardan biri.

Rəşad Dağlı və Pünhan Alatavalı deyişməsi. Bu qafiyədə əsil deyişmə ab-havası var. Demək olar ki, ancaq sual-cavabla gedir bu meyxana. Hal-hazırda söz bilən də, bilməyən də bu deyişmədən danışır. Ümid edirəm belə deyişmələrin sayı çox olacaq, İnşallah...

“Xəlqə ağzın sirrini hər dəm qılır izhar SÖZ,

 Bu nə sirrdir kim olur hər ləhzə vardan SÖZ,

- demiş ulu Füzuli. Dahilər, ulular SÖZün qədrini biliblər, onu seviblər, müqəddəsləşdiriblər. Əsil  SÖZ insanı ucaldır, kamilləşdirir, paklaşdırır. Bunu SÖZ xiridarları yaxşı bilir. Amma SÖZün anlamını anlamayanlar, onun ucundan tutub ucuzluğa aparanlar, belədən-belə, elədən elə sürüyənlər həmin müqəddəsliyin işığına baxa bilməzlər. Çünki kordular görmürlər, kardırlar eşitmirlər.

“Dağlı 40 yaşında sənətdən gedəcək” deyə söz-söhbəti gəzir. Bunu dostlara, məncə, özü deyib. Yəqin ki, səbəb də yuxarda sadaladığım xoşa gəlməz hallardır! Mənə elə gəlir ki, Rəşadın SÖZ dünyası onu qoymaz bu sənətdən getməyə. Hələ söyləmədiyi nə qədər SÖZü var. Əminəm ki, həmin SÖZlər bir gün onu onu ədəbi-mühitə çəkəcək. Və o mühitdə Rəşad öz potensialını daha qabarıq qoya biləcək ortaya. Onu və sənətini sevənlər inanır ki, Rəşad meyxananı meyxanasız qoymaz. Bəyəm Rəşad Dağlıdan əvvəlkilər müəyyən yaş dövründən sonra gediblər ki, o da 40-da  getsin?! Rəşad "köhnə şəhərə təzə qayda qoymaz." Allahın rəhmətinə getmiş Nizami Rəmzi, Ağasəlim Çıldağ ömürlərinin sonuna qədər sənətə xidmət ediblər. Yəni Rəşad, cavan da olsa, qoca da olsa, "ŞİR həmişə ŞİRdi, mənim qardaşım" ...

P.S.  Rəşad Dağlını ad günü münasibəti ilə Əruz Xanəgahı adından təbrik edirik.