***
Nolardı bu naşadımı sən şad eləsəydin,
Dünya dağılardı məni gər yad eləsəydin.

İndi bu günə düşməz idi, ey qara gözlüm,
Bu aşiqə vaxtında bir imdad eləsəydin.

Bəlkə də görüb halımı insafa gələrdi,
Gördükdə könül yarımı fəryad eləsəydin.

Məhbus eləyəndən məni azadəyəm Allah,
Məhkum olardım məni azad eləsəydin.

Sən Kəbəni abad eləmişlərdən olardın,
Viranə qalan qəlbimi abad eləsəydin.

Dillərdə Dadaş sən də bir əfsanə olardın,
Etmiş nəyi Məcnun ilə Fərhad eləsəydin.


***
Bunca ah edər bəs, sus-sus ürəyim sus.
Ah naləni kəs-kəs, sus-sus ürəyim sus.

Bir kəlmə də dinmə, dünya sənin üçün,
Olsa belə məhbəs, sus-sus ürəyim sus.

Az səslə o yarı, səndən çox uzaqdı,
Verməz səsinə səs, sus-sus ürəyim sus.

Bir sirrdir eşqim, fəryad qoparma,
Yoxsa duyar hər kəs, sus-sus ürəyim sus.

Sən vəslinə xatir, döz-döz ürəyim döz,
Tut hicri müqəddəs, sus-sus ürəyim sus.

Ah-nalən üzündən, rüsva Dadaş oldu,
Bunca ah edər bəs, sus-sus ürəyim sus.


***
Bilmirəm ki, bu kədər hardan axı sezdi məni,
Çəkdi sakitcənə bir küncə sıxıb əzdi məni.

Qanadım yoxdu uçum göydə səadət arayım,
Üzü dönmüş yer üzündə nə ki var üzdü məni.

Əyri əysəydi yolumdan məni yandırmazdı,
Ah, əyriylə işim yoxdu, əyən düzdü məni.

Sadəyəm üzdə, içim xeyli mürəkkəb məsələ,
Heyif üzləşdiyim hər kəs düşünür çözdü məni.

Saldı nurun o qara gözlü qara günlərimə,
Nura qərq etdi qara gözlər ilə sezdi məni.

Çatdırarsız Dadaşın bu qəzəlin sahibinə,
Mən öləndən sora bəlkə arayıb gəzdi məni.