Məmmədov Eşqin - Payız məni darıxdırır, ilahi!
26.06.20
Son ümid
Payız məni darıxdırır, ilahi!
Qəribliyim sanki yenə qalıbdır.
Sevinc addım-addım ötür yanımdan,
Arzularım çiskin-çənə qalıbdır.
Nə zalımmış bu ömrümü düzəldən,
Bir ömür ki, düz çıxmayıb yüz əldən...
Mənim bəxtim belə gəlib əzəldən,
Sabahlarım min dünənə qalıbdır.
Axı necə çıxım, gedim xoş yerə?
Bəsdi ruhum, bəsdir, məndən düş yerə.
Ümidləri xərcləmişəm boş yerə
O ümiddən bircə dənə qalıbdır.
Uzaqlaşdın məndən yenə yüz qarış,
Bu taleyim, vallah, mənə qışdı-qış...
Gah borandı, gah tufandı, gah yağış,
Son ümidim sönə-sönə qalıbdır.
Göz yaşı
Damcıların gözü dolu.
Yağışlar da ağlayarmış,
Küləklər də acı səsli,
Koğuşlarda ağlayarmış.
Bir gün mənə könlüm dedi :
-Tərk edilmiş hər bir sevgi ,
Əzab çəkən insan kimi,
Baxışlarda ağlayarmış.
Day döyülmüş bir sətirəm.
Məndə tapır hər itirən.
Kədər əkib , dərd bitirən...
Qarğışlar da ağlayarmış.
Çətin sevinc tapar ömrüm.
Bəsdi, nolar qutar ömrüm...
Gizlin-gizlin bahar ömrüm,
Qərib qışlarda ağlarmış.
Ünvanları səhv salırlar,
Yad ürəkdə yer alanlar.
Deyir ancaq vəfalılar...
Gözdən dışlarda ağlarmış.
Doğulmadım, necə ölüm ?
Ömrüm film, bircə bölüm.
Nə biləydim şair könlüm ?
Ağlayarmış, Ağlayarmış !!!
Günahsızlar
Bir şeyi anlamam itə, pişiyə
Biz heyvan ismini vermişik niyə?
Bir halda dünyada kamildi insan
Niyə biz onlara vurmuşuq ziyan?
Filin sümüyünü kəsəydik gərək,
Nə var özümüzə düzəldək bəzək .
Meşədə can verən yaralı ceyran,
Öldürüb dünyada bəyəm bir insan?
Heyvanlar haqlıdır, əlbtədə-əlbət
Sən demə yoximiş bizdə mərhəmət.
Niyə biz bülbülü sıxaq qəfəsdə?
Əgər ölürüksə “Azadlıq” üstə.
Əyilməz vəfasız gülün eşqinə,
Tikanlar üstədir azadlıq yenə.
Əgər inkişaf etsək qəlbdəki hisdə,
Vicdan böyütmüşük qəlbimiz üstə.
Gözlərim önündə bədbəxt bir qoca ,
Hərəkət eylədi “yaşından uca”
Əyilib o yerdən götürüb daşı ,
Vurmaq istəyirdi günahsız quşu
Kənardan izləyib biraz bu hayı,
Dözmədim, axırda söylədim dayı,
O daşı atmağa vermə sən qərar,
Quşunda dünyada yaşam haqqı var.
|
