Avanqard.net gənc yazar Elnaz Eyvazlının yeni şeirlərini təqdim edir.

                                                                   











***

Bir də səndən uzaqda
kor işıq axtaran kimi.
xoşbəxtlik axtarmaq var.
Əllərim əsə-əsə
həyatın eninə-uzununa
çırpdım özümü -
hər yan dörd divar.
Səndən uzaqda heç nə yoxdu,
hər şey əfsanədir,
nağıldır.
Bu nə ağıldır
verdi mənə
Səni yaradan?!
Bir də köksündə uyumaq vardı,
sakit, səssiz.
Sanki nəfəssiz
dinləmək,
Ürəyinin döyüntülərini,
saymaq, saymaq, saymaq...
Bilirəm, sən ürəksiz,
zalım, qəddar deyilsən.
Hər əzaba qatlaşıb,
hər acıya dözməkdir işin,
Hər nadana əyilsən,
daha sən olmazdın ki...
Bir sən varsan,
səhərəcən özünə zülüm verən
əllərimin, gözlərimin, dodaqlarımın bir addımlığında.
"Qal, getmə, qal!!!" - deməyə qısılıb
"yaxşı yol" deyən dilimin ucunda
göyüm-göyüm göynədin.
Neynədin, Adam, neynədin?!


***

Sənə arxalanmaq
hava proqnozunu verən qıza arxalanmaq deyil ki,
evdən çətirsiz çıxasan...
Sənə arxalanmaq
bütün ağrıların əlindən tutub
sevə-sevə daşımaqdır.
Güclü olmaq,
dirənmək,
dirənməkdir...
Hamıdan güclü,
ağıllı, gözəl görünməkdir!
Sənə arxalanmaq
kürəyini divara söykəmək deyil ki,
Sənə arxalanmaq
təkcə Səndən yapışmaqdır,
Bir sözündən, bir baxışından
doğulmaq,
ovuclarının istisində qızınmaq,
kirpiklərinin kölgəsində gizlənmək,
köksündə qorunmaqdır -
yalandan, şərdən, acıdan,
nə varsa yandıran,
yaxan, acıdan...
Burxma əllərimi,
açma gözlərini,
görmə səni incidən,
qıran, üzən nə varsa.
Ver mənə,
qoy alım Səni hamıdan,
Yerini bilən olmasın,
Arxam, dayağım, güvənim,
Mənim, mənim, təkcə mənim!


***

Adam adamı sevər,
Sevər adamı ölüncə.
Bir cüt gözdən yol çəkim,
Hardasan...sən gəlincə...


***

Qısılıb bir küncə
Səni düşünməyə xanə gəzirəm.
Dolmuşam gözlərin kimi
yağmağa bəhanə gəzirəm...


***

Sevmək - düşünməkdir onu;
o gün başı ağrıyırdı,
görəsən, indi necədir?
bəlkə, durum bir zəng edim.
Yox e, ancaq...
yatmış olar,
oyadaram, gecədir...
Gecə demiş,
üstüaçıq yatar birdən,
azarlayar,
sabaha da bir sürü
görüləsi işi var...
Sevmək budur:
onun üçün narahatsan,
canın ancaq
yardadır...
İnanırsan, incitmirsən,
düşünmürsən, kiminlədir, hardadır...


***

Saatı sabaha qur,
yuxuna gəlim gecə.
Taleyə oyun quraq,
hesab olsun heç-heçə.
Kimdi yuxuda görən
sənin yanında məni?!
Kimsə oxuya bilməz
gözündən səksəkəni.
Yumulu gözlərində
apar səhərə kimi.
Köçürüb gözlərinə
səni sevən şəklimi...
Yenə səhər açılar
tellərimdə nəfəsin.
Səni görmək həvəsim
keçərmi, səncə?! Necə?!
Saatı sabaha qur,
yuxuna gəlim gecə...


***  

Qapı zənginə yüyürmək,
telefon səsinə uçunmaq,
həyəcanla yol gözləməkdir yaşamaq...
Əllərində ölmək,
dizlərində uyumaq,
gözlərində ərimək,
kölgəndə yeriməkdir sevmək...
Yolunu gözləmək,
hamını sənə bənzətmək,
qoxunu duymaq,
duyub dəli olmaq,
susamaq səsinə,
üşümək nəfəsinə,
saatlarla susmaq,
hər səhər yuxularını qan qusmaqdır ölmək...
Sən qatilə bənzəmirdin...


*** 

Nəfəsinin istisini üz-gözümdə.
Gülüşlərini dodaqlarımda,
barmaqlarını tellərimdə,
varlığını körpəm kimi bətnimdə
hiss etməsəm,
döyünməsən sinəmdə
ürəyim kimi...
Baxışların lay-lay çalmasa mənə,
xəyalını sıxıb sinəmə
gözlərindən öpməsəm,
əllərini axtarmasam hər səhər,
çaşıb çəkməsəm adını,
qırmasam sözümün qolunu-qanadını,
boğazımda bir udumluq qəhər
dolmasam göz kimi,
gəlməsə üstümə divarlar,
ölməsəm, ölməsəm, ölməsəm,
sənsiz yaşamağa nə var...